Literary Translation Need- The Reliable Source of Accurate and Quality

The beginnings of language approximately 100, 00 years ago, and writing approximately 500 years ago form the foundation for the expansion of translation. Renowned translations frequently serve as reference points for tracing the course of beginning. Literary translation makes the connection between cultures and languages. In the act of literary translation, the heart of another culture becomes visible, and the translator recreates the sophisticated sensibilities of overseas nations and their people through the linguistic, musical, regular, and image possibilities of the new language. Literary translation is the translation of books within the field of literature. Translation of literary book such as novels book, short stories book, plays, poems book, etc. is measured a literary chase in its own right.

The liberty of translating a literary book resides principally in the option to understand the piece, to use text or words that are not essentially the translated counterparts of the original, to manipulate the content in such way that it observes the way of the author but, most highly, manages to recreate the atmosphere in a dissimilar language.

Literary needs special proficiencies and an important language background. Also, in order to tackle this kind of translation one requires being sharp about literature, to have a sure calling. Measured by various an, art’, literary translation seems to have concerned many proficient linguists principally due to its free outlook and its rewarding consequences. The appreciation people have for the innumerable prizes awarded to translators every year show literary translation.

Literary is “the supreme type of translation,” then there seems to be some anomaly in the fact that it is possibly the at least financially rewarded and that there is very small company worked. This last point could be explained by the truth that many writers and publishing firms tend to work with a chosen translator. Nevertheless, there seems to be no lack of translators willing to chase the dream of having their task published. There may be many causes for this, some of them altruistic, some of them less so.

Some literary translators identify their task to be “making a contribution, nevertheless small, to greater considerate between civilizations,” while others persevere “out of feel affection for literature.”

The extremely use and mixture of literary and translation is symptomatic of the informal way in which the ideas of literature. Since neither idea is well defined in most civilizations, defining storybook translation is the initial obstacle confronting the learned.

Many companies have a require for Literary translations management. Administrative translations cover a very wide range of Literary-related contents. This field can also include novels book, short stories book, plays, poems book and many more. Due to the frequently complex nature of Literary, translators must have in depth understanding of the topic matter in addition to a high degree of linguistic proficiency.

Literary translations are extremely in demand and have become the necessitate of the present worldwide and home market throughout the world. Thus, these services are a very significant and best source of correct and superiority documents required in the world.

ଅନୁବାଦର ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ତଥ୍ୟ

Anubaadara gurutwa puurnn tathy

ଭାଷାକୁ ଦେଶ ସହିତ ଓ ଦେଶକୁ ବିଶ୍ୱ ସହିତ ସଂଯୋଗ କରିବାର ଏକମାତ୍ର ଅବଲମ୍ବନ ହେଉଛି ଅନୁବାଦ। ଭାଷା ସାହିତ୍ୟର ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବିଭାଗ ମଧ୍ୟରୁ ଏହା ସର୍ବ ଶ୍ରେଷ୍ଠ। ଏହାକୁ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ବିଭାଗ ବୋଲି ବିଚାର କରିବା ଅନାବଶ୍ୟକ। ଏହାର ଆବଶ୍ୟକତା ଯୁଗେ ଯୁଗେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାଷାସାହିତ୍ୟ ପାଇଁ ରହି ଆସିଛି ଏବଂ ରହିବ ମଧ୍ୟ। ଆଜିର ବିଶ୍ୱୀକରଣ କାଳରେ ଅନୁବାଦର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଧିକ ଅନୁଭୂତ ହେଉଛି।

ପ୍ରଥମତଃ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାଷାସାହିତ୍ୟ ମୂଳ ଭାଷାରୁ ଶକ୍ତି ଓ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଆହରଣ କରିଥାଏ, ଯେପରି ସଂସ୍କୃତରୁ ବିଭିନ୍ନ ଭାରତୀୟ ଭାଷା ଓ ଲାଟିନ୍‌ରୁ ଇଂରାଜୀ ସମେତ ୟୁରୋପୀୟ ଭାଷାସମୂହ ଏ ଶକ୍ତି ସବୁ କେବଳ ଅନୁବାଦ ଜରିଆରେ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି।

ଦ୍ୱୀତୀୟତଃ, ଅନୁବାଦ ଦ୍ୱାରା କେବଳ ଭାଷା ନୁହେଁ, ସାମାଜିକ ଜୀବନ, ସଂସ୍କୃତି ଓ ରାଜନୈତିକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହାର ଆବଶ୍ୟକତା ସମସ୍ତେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରନ୍ତି।

ଭାରତ ଭଳି ଗୋଟିଏ ବହୁଭାଷୀ ଦେଶରେ କେବଳ ବିଭିନ୍ନ ଭାଷାମାନଙ୍କର ଆଦାନପ୍ରଦାନ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଭାରତୀୟ ସାହିତ୍ୟର ପ୍ରକୃତ ରୂପ ବିକଶିତ ହୋଇପାରିବ ଏବଂ ଜାତୀୟ ସଂହତି ସ୍ଥାପିତ କରାଯାଇ ପାରିବ। ବିଶ୍ୱ ସାହିତ୍ୟ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଏହା ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ। ଲାଟିନ୍‌ ଭାଷାକୁ ଆମୂଳଚୂଳ ଅନୁବାଦ କରି ଏକଦା ଇଂରାଜୀ ସାହିତ୍ୟ କେବଳ ସୁସ୍ଥତାତା ଲାଭ କଲା ନାହିଁ; ଏହା ପରିପୁଷ୍ଟ ହୋଇ ଅମରତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ହାସଲ କରିନେଲା। କୌଣସି ଭାଷା ମାଧ୍ୟମରେ ହିଁ ଅନୁବାଦ ସାହିତ୍ୟ ଗୋଟିଏ ପ୍ରାନ୍ତୀୟ ଭାଷାରେ ଅନୂଦିତ ହୁଏ ଆଉ ବିଶ୍ୱର କେଉଁ ଗୋଟିଏ ଗାଁ ମାଟିର ମଣିଷଟି ତା’ କଥିତ ଭାଷାରେ ଆମୋଦିତ ହୁଏ ଏହାହିଁ ତ ‘ବିଶ୍ୱ’ର ପରିକଳ୍ପନା ସାକାର ହୋଇଥିବାର ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ପ୍ରମାଣ।

ଅନୁବାଦର ପ୍ରକାର:-

ଅନୁବାଦ ମୁଖ୍ୟତ କରିବା ପାଇଁ କେତେକ ବିଶେଷରେ ଦୃଷ୍ଠି ଦେବାକୁ ଆବଶ୍ୟକ, ଯଥା-

ପ୍ରଥମତଃ ଅନୁବାଦ ମୌଖିକ ଏବଂ ଲିଖିତ, ମିଶ୍ରିତ ବା Computer/Machine ଦ୍ୱାରା ଅନୁବାଦିତ ହୁଏ। ତେଣୁ ଅନୁବାଦ କରିବା ସମୟରେ ବିଷୟ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ହୁଏ।

•             ପ୍ରଶାସନିକ ଅନୁବାଦ

•             ବାନିଜ୍ୟିକ ଅନୁବାଦ

•             Computer ଅନୁବାଦ

•             ଅର୍ଥନୈତିକ ଅନୁବାଦ

•             ଆର୍ଥିକ ଅନୁବାଦ

•             ସାଧାରଣ ଅନୁବାଦ

•             ଆଇନ ଅନୁବାଦ

•             ଆକ୍ଷରିକ ଅନୁବାଦ

•             ଔଷଧିକ ଅନୁବାଦ

•             ପ୍ରଯୁକ୍ତିଗତ ଅନୁବାଦ

ପଦକ୍ଷେପ:-

ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟର ପ୍ରଗତି ଦିଗରେ କିଛି ପଦକ୍ଷେପ ନେଇଛନ୍ତି, ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ମାନଙ୍କରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ଖୋଲା ଯାଇଛି “ଭାଷା କେନ୍ଦ୍ର ବା Language Center”, ଏହା ଖୋଲିବା ପରଠାରୁ କେତେକାଂଶରେ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ର ପ୍ରବେଶ କରିବା ସହିତ ଓଡ଼ିଆ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ ମାନଙ୍କର ଏହି ଆଧୁନିକ ସମାଜରେ ଅନ୍ୟ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ନିକଟରେ ଠିଆ ହେବା ପାଇଁ ପଥଟିଏ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି। ଏହି ବିଭାଗ ଦ୍ୱାରା ସ୍ନାତକ ଏବଂ ସ୍ନାତକୋତ୍ତରର ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କର ପାଠସୂଚିରେ ଅନୁବାଦ ନାମକ ଏକ ପାଠ ଯୋଗ କରାଯାଇଛି। ଯାହା ଦ୍ୱାରା ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନେ ଅନୁବାଦ ଜଗତରେ ଏକ ନୂତନ ସ୍ଥାନ ପାଇଛି ଏବଂ ଏହି ଉଦ୍ୟାମ ଦ୍ୱାରା ଓଡ଼ିଶା ଅନୁବାଦ ବା ଅନ୍ୟ ସାହିତ୍ୟକୁ ଓଡ଼ିଆରେ ଅନୁବାଦ କରି ପଡ଼ୋଶୀ ରାଜ୍ୟ ବା ଦେଶର ସାହିତ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ ଲାଗ କରେବାରେ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଶିକ୍ଷକ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏକ ଉଦ୍ୟାମ କରୁଛନ୍ତି। ସେହି ଏକ କ୍ଷୁଦ୍ର ଚେଷ୍ଠା ଯାହା ଦିନେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା, ତାହା ଏବେ ଆମର ବୃହତ୍ତର ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ଉଜ୍ଜୀବିତ କରିବା ସହିତ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କୁ ଅନୁବାଦ କର୍ମରେ ଆଗ୍ରହୀ କରାଇ ପାରିଛି।

ଅନୁବାଦ କରିବା ସମୟରେ ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟି:-

୧-ବିଷୟ ଅନୁସାରେ ଅନୁବାଦ।

୨-ବିଶେଷ ଭାବରେ ଅନୁବାଦ କରିବା ପାଇଁ ଦିଆଯାଇ ଥିବା ସୂଚନାକୁ ପଡ଼ିବା।

୩-ଅନୁବାଦ କରିବା ସମୟରେ ବିଶେଷ ଭାବରେ Glossary ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ।

ଉଦାହରଣ:-

Source	Target	Importance of Glossary usage
Capturing failed	କ୍ୟାପଚର୍ ବିଫଳ	Capture - ଉଠାନ୍ତୁ
PDF Reader	PDF  ରିଡର	Reader - ପାଠକ

ଏହି ପରିସ୍ଥିରେ ଅନୁବାଦକଙ୍କୁ ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ହେବ ଯେ Glossary ରେ ଶବ୍ଦ କ’ଣ ଦିଆଯାଇଛି। ଏହା ପରେ Glossary ରେ ଦିଆଯାଇ ଥିବା ଶବ୍ଦ ଅନୁସାରେ ଅନୁବାଦ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ। ଏହ କରାଗଲେ ଅନୁବାଦର Quality ଭଲ ହେବ। କିନ୍ତୁ କିଛି କ୍ଷେତ୍ରରେ Glossary ରେ ଦିଆଯାଇଥିବା ଶବ୍ଦକୁ ବ୍ୟବହାର କରିପାରିବା ନାହିଁ କାରଣ ବାକ୍ୟ ଅନୁସାରେ ସଠିକ ଶବ୍ଦର ପ୍ରୟୋଗ ନହେଲେ ବାକ୍ୟ ସଠିକ ଅର୍ଥର ଲୋପ ଘଟିବ।

অসমীয়া আৰু বাংলা ভাষাৰ মাজৰ সম্পৰ্ক

Relationship between Assamese and Bengali Language

অসমীয়া ভাষা হৈছে পূৰ্বভাৰতীয়-আৰ্য ভাষা৷এই ভাষা প্ৰধানকৈ উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অসমত কোৱা হয়৷ অসমৰ ৰাজ্যিক ভাষা হ’ল অসমীয়া৷ অসমৰ বাহিৰেও পূৰ্বোত্তৰৰ অন্য ৰাজ্যসমূহতো অসমীয়া ভাষা ব্যৱহাৰ কৰা দেখা যায়যেনে-অৰুণাচলপ্ৰদেশ, মেঘালয় ,নাগালেণ্ড৷তাৰোপৰি দাঁতিকাষৰীয়া ভূটান, বাংলাদেশ আৰু ম্যানমাৰৰ দৰে দেশতো অসমীয়া ভাষা ব্যৱহৃত হয়৷ নাগালেণ্ডত অসমীয়া মিশ্ৰিত নাগামীজ ভাষা কোৱা হয়৷অসমীয়া ভাষাৰ এক সমৃদ্ধ সাহিত্য আৰু সংস্কৃতি আছে৷ গোটেই বিশ্বজুৰি কমেও তিনি কোটি মানুহে এই ভাষা ব্যৱ্হাৰ কৰে৷

বাংলা ভাষাও এটা সমৃদ্ধ ভাষা৷ 1836 চনৰ পৰা 1882 চনলৈ অসমৰ ৰাজ্যিক ভাষা বাংলা আছিল৷ বৰ্তমান বাংলাভাষা পশ্চিমবংগ, ত্ৰিপুৰা আৰু বাংলাদেশৰ মুখ্য ভাষা৷ বিশ্বতপ্ৰায় 20 কোটি মানুহে এই ভাষা ব্যৱ্হাৰ কৰে৷ বিশ্বৰ কথিত ভাষাসমূহৰ ভিতৰত ইয়াৰ স্থান পঞ্চম৷ ভাৰতত ইয়াৰ স্থান দ্বিতীয়৷

ভাৰতবৰ্ষ এনেকুৱা এখন ৰাষ্ট্ৰ য’ত বিভিন্ন ভাষা, বিভিন্ন জাতি আৰু বিভিন্ন ধৰ্মৰ লোক বাস কৰে৷ এই ভাষাবোৰ বিভিন্ন ভাষা-গোষ্ঠীৰ অন্তৰ্গত৷ ভাৰতত পাঁচ প্ৰকাৰৰ ভাষা-গোষ্ঠী আছে সেইবোৰ হ’ল আৰ্য্য, দ্ৰাবিড় অষ্ট্ৰ-এছিয়াটিক আৰু চীন-তিব্বতীয় ভাষা গোষ্ঠী৷ আৰ্য্য ভাষা ভাৰতত প্ৰচলিত সকলোতকৈ ডাঙৰ ভাষা গোষ্ঠী৷ এই ভাষাৰ অন্তৰ্গত ভাষাবোৰ হ’ল-হিন্দী, অসমীয়া, বাংলা, মাৰাঠী, গুজৰাটি, পাঞ্জাৱী, উড়িয়া, উৰ্দু, নেপালী আদি৷ দ্বিতীয়তে, দ্ৰাবিড় ভাষাগোষ্ঠী৷ এই ভাষা বিশেষকৈ দক্ষিণ ভাৰতত ব্যৱ্হাৰ কৰা হয়৷ইয়াৰ অন্তৰ্গত ভাষাবোৰ হ’ল-তামিল, তেলেগু, মালায়ালম, কানাড়া আদি৷ সিংহলী, কুৰমালি, চাৱৰা আদি অষ্ট্ৰ-এছিয়াটিক ভাষাগোষ্ঠীৰ অন্তৰ্গত৷ মূখ্যৰূপে এই ভাষা ঝাৰখণ্ড, উৰিষ্যা, পশ্চিম-বংগআৰু অসমৰ কোনো কোনো স্থানত ব্যৱহাৰ কৰা হয়৷চীন-তিব্বতীয় ভাষাগোষ্ঠীৰ অন্তৰ্গত ভাষাবোৰ হ’ল- নগা, মিজো, মণিপুৰি, খাছী, দফলা, তাংগখূল, আও আদি৷ এই ভাষা বিশেষকৈ উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলৰ ৰাজ্য সমূহত কোৱা হয়৷ভাৰতত চীন-তিব্বতীয় ভাষা গোষ্ঠীয়েই সকলোতকৈ সৰু ভাষা গোষ্ঠী৷ইয়াৰোপৰি ভাৰতত ইণ্ডো ইউৰোপীয় ভাষাগোষ্ঠীৰো প্ৰচলন আছিল৷ বৰ্তমান ভাৰতত প্ৰচলিত ভাষাসমূহৰ ভিতৰত কেৱল অসমীয়া ভাষাতহে এই ভাষাগোষ্ঠীৰ অনূদান দেখা যায়৷

উপৰোক্ত চৰ্চাৰ পৰা দেখা যায় যে অসমীয়া আৰু বাংলা এই দুয়োটা একে ভাষা গোষ্ঠীৰ সদস্য৷ গতিকে এই দুয়োটা ভাষাৰ মাজত বহুতো মিল আছে৷ এই দুয়োটা ভাষা সংস্কৃত ভাষাৰ পৰা সমান্তৰালভাৱে উত্পত্তি হৈছে৷ এই দুয়োটা ভাষাৰ বৰ্ণসংখ্যা প্ৰায় সমান৷ এই দুয়োটা ভাষাৰ বৰ্ণবোৰ দেখাতো প্ৰায় একে৷ কেৱ্ল অসমীয়া ভাষাৰ বৰ্ণ ‘ৰ’ বাংলা ভাষাত বেলেগ ধৰণে লিখা হয়৷ ইয়াৰ উপৰিও অসমীয়া ভাষাৰ ‘ৱ'বাংলাত নাই৷ এই দুয়োটা ভাষা সংস্কৃতৰ পৰা উত্পত্তি হ’লেও ইয়াৰ শব্দসমূহৰ অৰ্থ সম্পূৰ্ণ বেলেগ হয়৷ উদাহৰণস্বৰূপে অসমীয়া শব্দ যেনে-জুইআৰু পানী৷ বাংলাত এই দুটা শব্দৰ অৰ্থ হ’ল-আগুন আৰু জল৷ অসমীয়া আৰু বাংলা ভাষাৰ ব্যাকৰণতো ব্যতিক্ৰম দেখা যায়৷তাৰোপৰি অসমীয়া ভাষাত নকাৰাত্মকবোধৰ বাবে বিভিন্ন ধাতুৰ প্ৰয়োগ কৰা হয়৷কিন্তু বাংলা ভাষাত নকাৰাত্মক কোনো ধাতুৰ প্ৰয়োগ নহয়৷ অসমীয়া ভাষাত নিশ্চিয়তা বুজাবলৈ টো, জন, জনী, ডাল, খন, জোপা আদি প্ৰত্যয় প্ৰয়োগ কৰা হয় কিন্তু বাংলা ভাষাত ইয়াৰ কোনো সমতুল্য প্ৰত্যয় পোৱা নাযায়৷ অসমীয়া ভাষাৰ উচ্চাৰণ বাংলা ভাষাতকৈ ভিন্ন হয়৷ অসমীয়া ভাষাৰ স্বৰবৰ্ণৰ উচ্চাৰণ বাংলা ভাষাৰ উচ্চাৰণতকৈ ভিন্ন হয়৷

অসমীয়া আৰু বাংলা দুয়োটা ভাষাৰেই বৃহত্ সাহিত্য ভাণ্ডাৰ আছে৷ আজি আমি অনুবাদৰ মাধ্যমেৰে এই দুয়োটা ভাষাৰ সাহিত্যক জানিব পাৰিছো৷ সেয়েহে অনুবাদক আমি সেতু আখ্যা দিব পাৰো৷

অসমৰ সাহিত্য-সংস্কৃতিত মিশ্ৰিত ভাৱধাৰা দেখা যায়৷ ইয়াৰ প্ৰভাৱ ভাষাৰ ক্ষেত্ৰতো দেখা যায়৷ অসমীয়া ভাষাত বাংলা ভাষাৰ শব্দ আৰু বাংলা ভাষাত অসমীয়া ভাষাৰ বিভিন্ন শব্দৰ প্ৰয়োগ দেখা যায়৷ ইয়াৰ কাৰণ হৈছে এই দুয়োটা একে ভাষাগোষ্ঠীৰ অংগ৷

শেষত, বিভিন্ন ভাষাৰ মাজত যিমানেই পাৰ্থক্য নাথাকক কিয় ভাষাৰ উদ্দেশ্য হ’ল শুদ্ধভাৱে আৰু সহজভাৱে কৰা সম্ভাষণ৷ অসমীয়া আৰু বাংলা দুয়োটা ভাষায়েই সহজ আৰু সৰল যাৰ কাৰণে ইয়াক সহজে বুজিব পাৰি৷ তাৰোপৰি এই দুয়োটা ভাষা একেবাৰে নিকট সম্পৰ্কীয় ভাষা৷ নিজৰ-নিজৰ স্থানত অসমীয়া আৰু বাংলা দুয়োটা ভাষাই বিশেষ আসন দখল কৰিছে৷

বৰ্তমান সোম্যা ট্ৰান্সলেটৰ প্ৰাইভেট লিমিটেডত(দিল্লী)কোম্পানীত অসমীয়া ভাষাৰ পৰিযোজনা সমন্বয়ক ৰূপে কাৰ্য্যৰত। অসমীয়া ভাষাত অনুবাদ, লেখন, সম্পাদন, সমীক্ষা আদি কাৰ্য্য কৰে।                                             

हिंदी से असमिया अनुवाद के लिए प्रभावी सुझाव

(An effective remedy for Hindi to Assamese Translation)

असमिया भाषा का संक्षिप्त परिचय: 

    असम भारत के पूर्व प्रांत में अवस्थित है। सात बहनों के राज्यों में से यह एक प्रमुख राज्य है। असम की भाषा को असमी, असमिया, आसामी कहा जाता है। इस भाषा का संबंध आर्य भाषा परिवार से है। इसलिए इसका संबंध बांग्ला, मैथिली, उडि़या, और नेपाली से निकट का है।

    असमिया भाषा के शब्द समूह में संस्कृगत, तद्भव तथा देशज के अतिरिक्ति विदेशी भाषाओं के शब्द  भी मिलते हैं। सामान्यत: इस भाषा में तद्भव शब्दों  की ही प्रधानता है। 

प्रथम असमिया अनुवाद:
    सन 1819 ई. में अमरीकी बेप्टिस्ट पादरियों द्वारा प्रकाशित असमिया गद्य में बाईबिल के अनुवाद से असमिया अनुवाद का इतिहास तथा असमिया साहित्य  के आधुनिक काल का आरंभ माना जाता है। आगे चलकर सन 1846 ई. में इन्ही पादरियों द्वारा प्रथम असमिया पत्रिका “अरुणोदय” नामक एक मासिक पत्रिका प्रकाशित किया गया। इसके संपादक डॉ. नाथन ब्राउन थे। यह असमिया जन-जीवन के लिए “ज्ञान-सूर्य” का काम किया। इसी पत्रिका के प्रथम अंक में जान बुलियन के “पिलग्रिम प्रोग्रेस” नामक अंग्रेजी उपन्यास का असमिया अनुवाद “जात्रिकर जात्रा” (यात्री की यात्रा) प्रकाशित हुआ। इस प्रकार इस पत्रिका में विभिन्न भारतीय भाषाओं (विशेषकर अंग्रेजी, बांग्ला आदि) से अनूदित साहित्य  को महत्व देते हुए छपते थे। काल-क्रमानुसार इसी के अनुकरण पर अनेक अनूदित साहित्य, पत्रिका और अनुवादक के जन्म  हुए हैं।

असमिया अनुवादक के लिए कुछ प्रभावी सुझाव: 

    सन 1819 ई. से अब तक के समय सीमा के अदंर असमिया साहित्य और असमिया अनुवादक अनेक समस्याओं से गुजर चुके हैं। इसका कारण है सभी भाषाएं अपनी-अपनी प्रकृति तथा विशेषताओं के साथ प्रवाहित है। आप जानते है कि “भाषा बहता नीर है”। इस दिशा में अनुवादक को ऐसा होना चाहिए कि वह बिलकुल निष्पिक्ष/निरपेक्ष होकर लक्ष्य” भाषा की प्रकृति के अनुसार अनुवाद करें। निम्नलिखित रूप में असमिया अनुवादक के लिए कुछ महत्वपूर्ण सुझाव हैं-

1.    अनुवादक को अनुवाद कार्य शुरू करने से पहले हिंदी के मूल-पाठ को कम से कम एकबार अच्छी तरह पढ़कर कथन-सार तथा शैली का अंदाजा लगा लेना चाहिए।

2.    पाठकवर्ग को पहचानकर अनुवाद करना चाहिए। हिंदी पूरे भारतवर्ष की भाषा है और असमिया एक क्षेत्रीय भाषा है। असमिया के अलावा असम में विभिन्न भाषा-भाषी (बोड़ो, कार्बी, मिचिंग, डिमाचा और अन्यह) के लोग निवास करते हैं। इसलिए असमिया भाषा-संस्कृीति के अनुसार अनुवाद होना चाहिए ताकि सिर्फ आप नहीं आपके पड़ोसी भी इसे समझे।

3.    अनुवाद करते समय अनुवादक को लोकोक्तियों और मुहावरों को पहचानना बहुत आवश्यक हैं। इसलिए अनुवादक को असमिया भाषा के मौखिक और लिखित दोनों रूपों पर अच्छी  पकड़ होनी चाहिए।

4.    असमिया अनुवादक को क्षेत्रीय या आंचलिक लहजों/रूपों (नगांव की असमिया, जोरहाटिया असमिया, बरपेटीया असमिया, खरूपेटीया असमिया, ग्वालपरिया असमिया) से बचना चाहिए। जहां तक संभव हो सके भाषा को सामान्य मानक बोलचाल वाली भाषा के करीब रखने की कोशिश करनी चाहिए।

5.    स्रोत पाठों के विचारों, विषयों, धारणाओं को व्यक्त करने वाले पदों का भावानुवाद करना चाहिए, शब्दानुवाद नहीं। इनके लिए असमिया के ऐसे शब्दों या शब्दयुग्मों  का प्रयोग करना चाहिए जो पाठक को संबंधित विषय को सबसे बढि़या तरीके से समझा पाएं, आम रोजमर्रा जीवन से कोई समतुल्य विचार ढूंढ़ कर लेने से वह शबद सबसे बेहतर काम करेगा।

6.    असमिया अनुवाद में व्यवहार के लिए मूल विदेशी शब्दों के ग्रहण में इस बात का ध्यान रखना चाहिए कि उनका यथोचित बदलाव हो सके। इसके अतिरिक्त वह आम जनता द्वारा बोलने में आसान हो और उसे मौजूदा उपलब्ध अक्षरों/चिह्नों की मदद से लिखा जा सके। व्यक्तिगत सुविधा के लिए कभी भी नए अक्षर या चिह्न मत गढ़ें।

7.    अनावश्यक जटिलता से बचना चाहिए। कठिन शब्द के लिए शब्दकोश से आसान और प्रचलित शब्द  को ले लेना चाहिए। शब्‍द चुनने में कठिनाई आने पर जानकार व्यक्ति से पूछ लेना चाहिए। क्योंकि भिन्न अर्थ बताने वाले शब्द को ग्रहण करने पर आपका अनुवाद हास्यास्पोद बन सकता है।